Een muur van vissen

"You never, ever have been diving or snorkeling?" vraagt mijn instructeur verbaasd. "Nope.." antwoord ik en ik glimlach er zwakjes bij. "Is it possible that I'm not gonna like it? Like.. I don't know, maybe I get freaked out or something?" "No, you're gonna love it!"

"Doeeeeeii!!" riep Daisy me nog na toen ik in de bus stapte. Oh nee, nu moet ik het weer alleen doen. Niet dat dat erg is hoor, ik bedoel, ik heb nog 7 maanden te gaan. Maar na 4,5 week samen, voelt het toch een beetje gek. Al is het alleen maar omdat ik nu weer met backpack en al naar het toilet moet bij de bushalte i.p.v. de gebruikelijke "let jij even op?!" of als ik iets grappigs zie ik nu moet denken 'dit komt in mijn dagboek' i.p.v. een knik naar Daisy en dan vervolgens een grijns terug krijgen. Maar hé, ik heb nog wat dagen over voordat ik richting Singapore en Australië ga, dus het is tijd voor zon, zee en strand en dat vooruitzicht is heerlijk.

Mijn originele plan was om op Fiji of ergens op de Cookeilanden te leren duiken. Dat is echt zo'n vakantie/backpackersding.. ofzo. Je hebt er tijd voor, je hebt geld gespaard, dus waarom niet? Enige nadeel is dat ik pas na Australië daar heen zou gaan en dan de mooie duikplekken in Aussie zou missen. Oh en het is er stervensduur. Veel mensen halen hun brevet dan ook in Thailand of in Cambodja: goedkoop, lekker temperatuurtje en de omgeving is ook nog mooi. Nou, met nog wat dagen over kwam zo het besluit tot stand om het dan maar 'gewoon' te doen..

"Hi, I'm Kerry your instructor and this is Sam, she's doing her dive masters and joining us those four days. Are you ready? We've got some theory and after that we're going on the boat and just dive!". Mijn instructeur kijkt me vriendelijk aan en ik kijk lachend terug. "Okay, let's do it!" In een klein klaslokaaltje word ik voor een tv-scherm gezet en begint de theorie. Hoe werkt je BCD (buoncy control device; niets meer dan een fancy reddingsvest wat je zelf met een knopje kan opblazen of leeg kan laten lopen), je luchttank, je beademing en welke veiligheidsregels zijn er allemaal. Mijn hoofd duizelt al, ga ik dit echt allemaal kunnen na vier dagen?

Hoewel ik de theorie nog lang niet goed begrijp, gaan we direct het water in. Spullen klaarzetten, BCD voorbereiden, luchttank testen, wetsuit aan, masker inzepen en afspoelen, flippers aan en dan de eerste sprong in het water. "With your right hand you hold your regulator and your mask and with your left your weightbelt, than.. just step forward into the water". Het is precies zoals in alle films die ik ooit gezien heb. Je stapt in het water en door je BCD drijf je gelijk weer naar boven, de tank weegt opeens niks meer en je voelt je zo licht als een veertje. Oefening na oefening doen we, waarbij alles te maken heeft met veiligheid. "Wat zijn de handsignalen onder water, wat doe je als je luchttank leeg is (wat als het goed is nooit gebeurd), wat als je masker vol met water loopt, wat als je af wilt dalen, wat als je omhoog wilt gaan, wat als je oren gaan suizen, wat als.. wat als..". Echt alles wordt voorgedaan en echt alles moet ik na doen. Als Kerry eindelijk tevreden is, gaan we een stukje zwemmen.

Ik heb nooit heel veel interesse gehad voor de onderwaterwereld. Het ziet er allemaal prachtig uit, maar het voelde toch altijd als een ver van je bed show. Wij hebben geen koraalriffen in Nederland en ook geen felgekleurde tropische vissen. En dan zit je ook nog eens zo diep onder water, je kan geen kant op, wat als je stikt of wat als je verdwaalt? Haha, wat kan een mens zich vergissen.

Als we langzaam verder zwemmen doemt er iets groots op. Het zicht is niet heel goed, maar het lijkt te bewegen: op en neer, op en neer. Hoe dichterbij we komen, hoe duidelijker de vorm wordt. Het is een punt, van een boot. Ik moet lachen en een stroom bubbels stroomt uit mijn mond. Een scheepswrak, hier in het water, hoe cool is dat. Als we er heel dichtbij zijn, zien we dat hij volledig is omgeven door vissen. Ze zwemmen in scholen, of los, klein of iets groter, heel fel of juist somber bruin. Dat was die gekke beweging dus! Als ik naar boven kijk, zie ik een hele school die langzaam voorbij zwemt en zodra ik mijn hoofd weer naar beneden doe, doemt er een muur voor me op, een muur van vissen.

De dagen erna gaan we steeds wat dieper en zien we steeds meer. Tussen koraal heb ik gezwommen, engelvissen gezien, een rog rustig laten slapen en zeekomkommers aangeraakt.

"And... did you like it?" "Hell yeah, this is AMAZING!"