762

"Ze voelt zich echt niet goed" zegt Daisy en knikt naar het meisje naast mij in de bus. Ze kijkt inderdaad wat glazig voor zich uit en glimlacht niet meer, wat ze eerder wel deed. In het Duits zegt ze tegen haar reisgenootje dat ze misselijk is en of de chauffeur misschien kan stoppen. Dat kan niet. "Do you want some coke? It really helps". Ze wijst het af en gaat op de bank liggen. Hmm als dat maar goed gaat..

Pai is een bergdorpje in het noorden van Thailand. Er wonen niet veel Thaise mensen, maar het wordt toch overspoeld met backpackers. De sfeer is gemoedelijk, de natuur rustgevend en het stikt van de leuke barretjes en cafeetjes. Je kan er makkelijk heel lang blijven plakken als je verder geen planning hebt. Het hostel waar wij verblijven heeft schattige houten huisjes en een douche in de buitenlucht. 's Avonds hoor je het gebrul van een gekko en het tsjirpen van krekels.

Om in Pai de omgeving te kunnen verkennen, is het handig om een scooter te huren. Of eigenlijk een motor. 125 cc is het minimale, want anders komt je de berg niet op. Enkele backpackers liepen rond met krukken, verband of pleisters op hun armen en benen. Rij niet op een scooter als je geen ervaring hebt, want: 1. Je rijdt niet op een scooter, maar op een motor dus je bent niet verzekerd als er iets gebeurd. 2. De wegen zijn steil en de bochten scherp. 3. Ze rijden links en iets roekelozer dan wij gewend zijn. Doe het niet, is het advies. Wij hebben het toch maar wel gedaan.

En wat was dat tof! 

Op de scooter naar wat bezienswaardigheden in de buurt, naar het centrum en gewoon heuveltje op en bergje af, omdat het kan en de omgeving zo mooi is. We hebben er van genoten. Hoogtepunt was de 4 uur durende hike naar een waterval en daarna weer 3 uur terug (zonder scooter, dus volkomen veilig).

Om naar Pai te komen, kan je het makkelijkst vanaf Chiang Mai met de bus naar boven. Er rijden veel minibusjes voor zo'n €4,50 en als je even doorvraagt kan je zelfs in een Songthaew (soort busje met schuine banken, zodat je elkaar aan kan kijken) voor €2,50. De rit duurt tussen de 3 en 4 uur en is best comfortabel. Totdat je na het eerste half uur bij de berg bent en de klim begint met.. 762 bochten. Wie ze geteld heeft, weet ik niet, maar ik geloof het direct. "Ze voelt zich echt niet goed" zegt Daisy en knikt naar het meisje naast mij in de bus. Ze kijkt inderdaad wat glazig voor zich uit en glimlacht niet meer, wat ze eerder wel deed. In het Duits zegt ze tegen haar reisgenootje dat ze misselijk is en of de chauffeur misschien kan stoppen. Dat kan niet. "Do you want some coke? It really helps". Ze wijst het af en gaat op de bank liggen. Op het moment dat ik tegen Daisy zeg dat ik me prima voel, begint mijn maag in opstand te komen. Dit. Is. Niet. Leuk. Met ogen dicht en diep ademhalend komen we eindelijk aan in Pai. We zijn er, zonder kots, maar met een lichte kater van de helse tocht.

PS. Wisten jullie dat veel uitstapjes, busritten en treintickets apart geprijsd zijn voor 'foreigners'. Het kan soms zo zijn dat je dubbel zoveel betaald als een Thai.