Angkor What?!

"If you want to go to Angkor Wat, you should definitely see the sunrise! Tuktuk will pick you up at 4.30 am and will drive you around the whole day. Do you want small or big circuit?"

Als je in Siem Reap, Cambodja bent, dan MOET je naar Angkor Wat. Je kan niet thuis komen en zeggen dat je het hebt overgeslagen. Natuurlijk vraag je je bij zulk soort 'must sees' af of het het geld waard is. $37,- toegang en minimaal $15,- voor je tuktuk ben sowieso al kwijt en dan heb je nog geen gids, eten, drinken of informatieboekje. Er zijn mensen die lyrisch zijn. Er zijn ook mensen die het een beetje opgeblazen vinden. Het is toch een van de dingen die we van te voren al hadden opgezocht en vastbesloten waren te bezoeken. Het is een gigantisch terrein met heel, heel, heel veel tempels. Elke tempel heeft zijn eigen naam, maar de bekendste heet Angkor Wat en als je dus zegt dat je daar heen gaat, bedoel je eigenlijk dat je heel, heel, heel veel tempels gaat bekijken. Als je er dan toch bent en door meer dan 1000 jaar oude gebouwen gaat struinen, is het leuk om een gids mee te nemen.

Bij de hotelbalie hebben wij een soort all-in pakketje geregeld. Gids en tuktuk die je overal heen brengen! Ideaal. Omdat Siem Reap een hele leuke uitgaansstraat heeft en wij die avond ervoor een drankje en dansje hebben gedaan, zijn we niet direct energiek als om 4.00u de wekker gaat. "Waarom doen we dit? Gaan we dit echt doen?" mopper ik een beetje, maar JA, we doen het echt. Stipt 4.30u stappen we in onze tuktuk en rijden naar de kaartjesverkoop. Een tempelachtig gebouwtje met daarin zo'n 12 balies. Bij elke balie staat al een lange rij met mensen. Holy.. zijn deze mensen nòg eerder opgestaan dan wij? Netjes sluiten we aan en onze gids begeleidt ons. Hij is in tegenstelling tot ons wel heel energiek en is al druk aan het vertellen over Angkor en de vele, vele, vele tempels. Hij vertelt dat 2 jaar geleden de kaartjes nog $20,- waren, maar nu dus $37,-, twee dollar gaat naar een kinder ziekenhuis, maar waar de overige 15 blijft.. niemand die het weet. De regering is corrupt en koopt zijn stemmen. "It's not good, it's not good". Aan de ene kant verbaast het me niet, maar met de nog niet zo lang geleden geschiedenis in mijn achterhoofd (hier komt nog een blog over), vraag ik me toch af waarom mensen er in trappen en één persoon zoveel macht geven.

De zonsop- en ondergang zijn twee veel bezochte momenten van Angkor Wat. De foto's die je dan kan maken zijn prachtig en er wordt dan ook overal reclame voor gemaakt. Om 5.30u staan we klaar met onze camera. "What time is the actual sunrise? Cause it is light already" vraag ik aan de gids. "7.00 am sun will rise" is zijn antwoord. "Zeven uur?! hij snapt je niet denk ik", zegt Daisy die me met grote ogen aankijkt. "Oke, so at 7.00 am the sun rises? But it is 5.30 now" verduidelijk ik tegen de gids. "Yes". 

Uiteindelijk hebben we DE foto en kunnen we gaan. Althans, dat vinden wij. 40 foto's van hetzelfde is wel genoeg denk ik zo? En het resultaat mag er best zijn. Ik wil wel even benoemen dat het er in het echt helemaal niet zo uit zag. Echt niet. Maar we gooien er graag filters tegenaan in deze wereld, dus wij doen daar lekker aan mee. Het is wel een plaatje hè?

Nu we het vroege opstaan hebben gehad, is het eindelijk tijd voor ontbijt! Ons hotel heeft een bescheiden pakketje samengesteld met ei en toast en onze gids eet (hoe kan het ook anders) rijst.

Het is pas 8.00u, maar het voelt alsof we er al een dag hebben op zitten. De rondleiding gaat nu pas beginnen..

Onze gids is enthousiast en vertelt graag veel. Zijn Engels is redelijk en hoewel je je  moet inspannen om hem te volgen, ben ik blij dat hij er is. Anders had ik nooit geweten dat Angkor Wat eigenlijk als een hindoeïstische tempel is begonnen en bedoeld om de god Vishu te aanbidden. Het grote beeld wat in de hoogste toren stond is verwijderd nadat de tempel werd omgedoopt tot Boeddistisch. Deze toren symboliseerde de hemel en werd maar op enkele dagen per jaar betreden, net zoals heel Angkor Wat eigenlijk. Blij dat ik toch een deel heb opgestoken van deze man, gaan we door naar de volgende tempel(s). Angkor Thom. Dit is een mega, gigantisch terrein waar rond de 14e eeuw zo'n miljoen mensen woonden. Op dit terrein staan weer velen tempels, met daarin het kopstuk: Banyon. De tempel met de 166 gezichten. In deze tempel leerden we dat onze gids misschien toch niet zo'n goed idee was..

"Make picture?" vraagt hij. Oh leuk, dan hebben we een keer geen selfies of alleen maar foto's van uitzicht. Daisy en ik rennen de trap op en lachen hem toe. Klik. We willen al weer naar beneden lopen, maar hij roept "no no, go stand there" en hij wijst naar een zuilen gallerij. Nouja, oke, waarom ook niet. We poseren, lachen, klik en willen weer terug lopen. "Now you alone". Wie ik? Zucht, oke, ik houd niet zóóveel van foto's, zeker niet als ze zo gemaakt zijn. Braaf poseer ik en.. klik. Nu mag Daisy. Ze rolt met haar ogen, begint te lachen en rent naar haar plekje. Strike a pose..klik. "Okay, now I go stand there and..". "No, no it's okay, continue the tour please!" roep ik lachend. "No photo?" vraagt hij bijna teleurgesteld. "No photo." en ik pak mijn camera weer terug.

Een tijdlang gaat het goed en Daisy en ik worden door de verstikkende warmte, de monotone stem van de gids en de vele, vele, vele tempels een beetje melig. Hij blijft rustig vertellen over vrijwel elke steen en afbeelding die we tegenkomen. Iets wat onbeleefd, maar met een poging om aardig te blijven vragen we of we de 'short tour' kunnen doen. Het is pas 12u en we moeten nog zoveel. Mijn broek kleeft aan mijn benen, het zweet druppelt langs mijn gezicht en ik voel dat de korte nacht me inhaalt. Het blijkt dat 'short tour' niet in zijn lexicon voor komt. "So this is a fish" zegt hij. We staan bij een meterslange muur die bedekt is met afbeeldingen. We zien boten, dieren, mensen, marktleven en nog zoveel meer. Het is duidelijk dat dit het dagelijks leven van de inwoners afbeeld. "So this is a fish, this is a crocodile, this is a boat, this is a rabbit, this is bbq, this is..". Ik trek het echt niet meer en onder het mom van 'ik moet foto's maken' glip ik weg. De gids merkt het niet eens en richt zijn aandacht nu volledig op Daisy. Als ik na 10 minuten terug kom, is hij nog steeds bezig. "So this is a snake?" vraagt Daisy terwijl ze op een plaatje wijst van iets dat duidelijk een vis is. "No, no this is a fish, that is a snake" en hij wijst. "Oh, okay" antwoord Daisy een beetje dommig, tot ze mij ziet en begint te grijnzen. "Ik trek dit echt niet Tamar, hij heeft serieus in de afgelopen 10 minuten alles aangewezen wat er te zien is, en het erge is dat hij nog serieus is ook. Wat ik ook doe, hij blijft praten." "So, why did they make this on the wall?" vraag ik. "This is a man, this is another boat.." "No, WHY did they make this?" Hij kijkt me even aan en zegt dan "This is a Boeddistic temple..". Ik zucht, laat maar, of hij wilt me niet snappen of hij snapt me echt niet.

'So, this is the happy face, make picture?". Ik wil wel een foto maken en haal mijn camera te voorschijn. Voor ik het weet pakt hij hem af. "You go stand there and hold your hands like this", hij laat zien wat hij bedoelt en ik doe hem na. Daisy staat er bij te lachen en we kijken elkaar vragend aan.. wat gaat hij doen?? Als we het resultaat zien, wordt het duidelijk. Gezicht na gezicht gaan we af met allerlei poses. Ik nodig je graag uit de volledige shoot bij mij thuis te komen bekijken, zodra ik terug ben. Als ik mijn lachen echt niet meer kan in houden en sta te proesten terwijl de gids serieus door mijn camera kijkt en af en toe aanwijzingen geeft als: "higher" of "lower", stop ik er mee. "No more photo's, we are done, short tour please".

Om half 4 zijn we eindelijk terug bij ons hotel. 11 uur lang zijn we onderweg geweest en hebben we tempel na tempel gezien. Ze zijn mooi, echt waar, maar of het de $37,- waard was? Nee. Teveel toeristen en teveel restauraties die de charme hebben weg genomen. Verhit en wel nemen we een duik in ons zwembad en verwennen we onszelf met een massage. Het is genoeg geweest voor vandaag.

PS. Angkor betekent 'heilige stad'. Angkor Wat betekent dus; 'heilige tempelstad'.